Bir mayıs gününde
Yağmurda ıslanırken.
Ellinci yıl parkında görmüştüm
Güzel gözlerini.
Düşlerime kurduğum hayal dümyamın.
Gerçek yüzü olmalıydın sen
Kara gözlüm
Ankaranın güzelliğine güzellik katıyordun.
Mutluluk taşıyordu gülüşlerin
Güzel yüzünde.
Sanki senden başka kimseler yoktu etrafında.
Neşeli hâlim
Bir an heycanlı bir âna dönüştü.
Kalbimin vuruşları yüreğimi çınlatıyordu sanki.
Ne kadarda güzel yaratmıştı
Yüce yaradan seni.
Gözlerinden siyahı
Saçlarından güneşin aşkını.
Bakışlarına ise
Sana duyacağım aşkı yazmış bana.
Karşıma çıkacağını biliyordum
Ansızın bir yerde.
Rüyalarımda görüyordum seni
Kimseler bilmesede.
Özlemini duyduğum sevginin
Tâ kendisisin sen.
Adını sorsam söylermiydin
Gülümsermiydin yine.
O tatlı sesini fısıldarmıydın
Kulaklarımdan kalbime.
Ama yok
Yanlış anlamanı istemezdimki o an beni.
Gönlüme yıldırım gibi düşüp geçtiğini
Nasıl söylerdimki.
Sadece izleye biliyordum
Yavaş,yavaş yürüyüp gidişini.
Bir kağıt alıp
Bir kaç kelime yazmalıydım sana o anda.
Ve tabiki hemen yazmaya başladım
Bitirdikten sonra koşarak
Yanından geçeceğin çam ağacına asmalıydım.
Geçerken alıp okuyacağın bir dala
Bırakmalıydım notu.
Hislerimi yazmak hiç kolay değildi ve şöyle başlıyordu.
Şair yüreğimden yazıyorum bu cümleleri sana
Güzel kız.
Kömür gözlerin,
Yıldız saçların,tatlı bakışların var ya.
Öyle bir derin yara açtıki bağrıma
Tahmin bile edemessin.
Bu sözler bir şey anlam ifade ediyorsa
Dön ve ardına bak.
Yok etmiyorsa
Notu okuduktan sonra sadece yırt at gitsin.
Büyük bir heycanla bakıp
Gülümsemeni bekliyordum.
Ama sen ardına bile bakmadan
Yürümeye başladın.
Ben ise yıkılmış bir halde
Dönüp uzaklaşıyordum ordan.
Bir an bir ses geldi ardımdan
Bir dakika bakarmısınız.
Yine bir heycanla dönüp
Efendim diye bildim sadece.
Bu not sizemi ait
Evet
Peki ya içindeki cümleler
Evet.
Peki ya artık benim olabilirmi
Tabikide evet demiştim.
Ne güzeldi o gün ankara
Baktığım her yer sen olmuştu.
Şair yüreğim dilime vurmuş
Kalemler,mürekkepler susmuş.
Aşkın dili sen olmuş
Anlatıyordu sana duyduğum sevgiyi.

Erkan Şeremet