ŞAİRKöşedeki meyhane mutlaka uğrak yeri İçerek efkarlanır dertlere dalar şair Gecenin bir yarısı alnında ecel teri Meftun-i rüyalara kendini salar şair Kalem kınından çıkar düşürür tetiğini Sayfalara döktürür alemin ettiğini Bunca gamın kederin kullara yettiğini İlhamın kübbesinde dillere gelir şair İmge çıkar nöbete saat gecenin körü Gönül yurdunu özler bedene eder zoru İçinde alevlenir ahde vefanın koru Vefasızın ardında bakarak güler şair Sis gibi üzerine çöker ülkenin hali Vücudu buz kesilir lal olur bülbül dili İhaneti karalar yazmak istemez eli Çaresizlik içinde düşünür kalır şair Zifirin sokağında volta atar hicrana Ne kadar elem varsa bulur katar o ana Vuslatın dümenini kırmaz kendinden yana Hüzzamın mimberini mutlak hak bilir şair İstemeden de bazen kaçar edebin ipi Hicive zorlar onu densiz birinin tipi Sataştığı her kimse demek ki yutmuş hapı Olumsuz örneklerden lakaplar bulur şair Mehmet Kılıçel |