NOEL BABA VE TİNERCİ BAHTİYARNe bir köprü altında Ne de bir ATM kulübesinde buldular O’ nu Bir ekmek fırınının önündeydi Gözleri yarı açık, geceden donmuştu vücudu Lisede okuyor olmalıydı aslında Yaşı daha onaltıydı, ama kimin umurunda? O günden beri ne zaman sıcak ekmek alsam Bir zehirli lokma olur Bahtiyar Gelip düğümlenir boğazıma… Fazla bir şey istememişti ki Noel Baba’ dan Bir küçücük iş, bir sıcacık aştı beklentisi Öyle aşk- meşk te yoktu düşlerinde hani Iskalamıştı O’nu yine ihtiyar, Randevuyu bu yıla ertelemişti… Ömrünce mutlu olsun istemişti ailesi O yüzden adını Bahtiyar koymuşlardı besbelli Kalleş trafik kazası alınca sevdiklerini Bahtı olamadı bir türlü kendisine yar Yeni yılı göremeden gitti ne yazık Zavallı Tinerci Bahtiyar… Çocukken de hiç inanmamıştım o masallara Ren geyikli kızağıyla Koca göbeği ve sırtındaki hediye çuvalıyla gelen Kırmızı yanaklı, bembeyaz sakallı adama İnanmış gibi yapardım sadece Kıyamazdım büyükleri gücendirmeye Onlar inanıyor sanırdım, çocukluk işte… Sen yine de üzülme Noel Baba’ yla buluşamadın diye Kurtuldun bu dünyanın gamından kasvetinden Mutlu yıllar sana Bahtiyar Ve oradaki tüm sevdiklerine... Naime Özeren |
bahtıyar
ama sonun olmasın ziyan
ah yar
nekadarda sevilgensin
ne kadarda devingen
seviyorum bedeninin korumacı gömleğini
hoşça kal
ben gittim
bellimi olur
umarım gelirim yeniden
ne güzel şarkı o olmuyor olmuyor