SEN OLMAYINCA
Gündüzler ve geceler taşınmaz bir yük oluyor
Sen olmayınca dirimim Ne kağıt kalem gülüyor yüzüme Ne gecelerin fisunu Bulutlar sarıyor dörtbir yanımı Ne göklerin gürlemesi Ne pencereme çılgınca vuran yağmurun sesi Üşütüyor beni sensizlik Sen olmayınca zaman duruyor Dünyamda ölü bir sessizlik Yok oluyor duvardaki saatin titktakları Bir kasafetin boğuntusunda Yazgının çıkrığında yükseliyor başkaldırı Üşüyorum dağdağalı yangınlarda Ve sensiz yaşanmıyor dirimim Hangi ölük gezegendeyim bilmem ki Yaşamakla ölmek arası Dönence burçları da yalancı Nerede benim Çolpanım Yoksa o sevgili benim Bu yürek benim yürek mi değil Gündüzler ve geceler taşınamaz bir yük oluyor Sen olmayınca dirimim Ne kağıt kalem gülüyor yüzüme Ne gecelerin fisunu... KÖMEN- Haydar OKUR |