Öğrendim ki;
Acının sınırı olmazmış.
Sen dayanamam desen de,
Sırada daha dayanılmazı varmış.
***
Öğrendim ki;
Hiç bir şeyin sonu yokmuş,
Sen bitti desen de,
O hep yeniden başlıyormuş.
***
Öğrendim ki;
Kaçışlar yalnız kendindenmiş.
Sen uzaklaştım desen de,
Kaçtığın hep sendeymiş.
***
Öğrendim ki;
Hiç bir şey öğrenmemişim.
Gördüğümü sandığım şeyleri,
Gerçekte hiç görmemişim.
Yaşadım derken ölmüş,
Öldüm derken uyanmışım.
***
Öğrendim ki;
Ben ne var ne de yokmuşum.
Gitmediğim yerde bulunmuş,
Gittiğim yerde hiç olmamışım.
Ne yazmışım ne okumuşum.
Tıka basa doydum derken aç,
Açlıktan ölürken tokmuşum.
***
Öğrendim ki;
Ne gerçek ne yalanmışım.
Ne giden ne kalanmışım.
Ne bir adım varmış,
Ne de kimseler bana yarmış.
Öğrendim ki,
Bir kader varmış,
Onu da yazan önceden yazmış.
Bana ise sadece ona uymak kalmış...

Celal BAHAR