Gülümsemenin Tadı
Gülmek gülümsemek nasıl bir
Şeydi evet hatırlıyor gibiyim Koca karı sohbetlerinde Görmüştüm bir kere görmüştüm Gülmek gülümsemek öyle hoş Duygu ki değerini bilmeden Unutanlara yanıyorum bir an için Onlara özendim Aşka saygı duyuyorlar diye Gülemiyorlar sevdanın büyüklüğü Esir almış her bedeni hala Çıkamıyorlar tozla kaplı evin Balkonuna gözyaşına teslim Olmuş gülen edalar Gülüm diyorlar sevdam diyorlar Ama gülemiyorlar istasyon Köşelerini mesken tutmuşlar Onlar için çare alkol dür yudum Yudum şifa arıyorlar Bilemiyorlar çaresizler Unutamıyorlar unutmuyorlar Belki bir dokunuş asık yüzlere Yer yurt olur gülümsemek Seven kalpler de hayat bulur Gülümsemenin Tadı İbrahim KANDAMAR 08.02.2007 |