Böylece uzaklaştın demek;
Yürüdün geriye dönmeden,
Solgun ve sararan yolu,
Ekim ayı bitiyorken!

Uzaklaşıp gittiğini gördüm,
Eskiden bana gelirdin aceleyle;
Gözlerim şimdi daha üzgün,
Yeşilliğini yitiren dalların her kemerinde,

Bizi ebediyen ayıran
Aralığı artarak uzuyordu dalların,
Yine de zarafetine hayrandılar
Esnek vücudundaki ince hatların.

Ey! Süt ve kar beyazı tatlı vücut,
Her zaman baygın ve üşüyensin,
Kaymak taşından yapılmış ışıklı vücut
Hep senin korunman için dua ederdim.

Ey! Corrège’e* lâyık güzel vücut
Eşsiz ve zayıf ışıltınla
Bir büyü gibi çıkıp geldin
Ağır, beyaz duruşunla!

Bizzat benden uzaklaşırdı,
Boş kollarımdan kaçarak,
Alnım hep solgun kalırdı
Yoksun bir kalp bırakarak.

Başın eğik yürüyordun;
Sevgimiz koparılmıştı
Pişmandın belki bir an,
Duraksayan adımın yavaşlamıştı;

Ve belki bir göz yaşı, hatta
Titriyordu, sevimli mavi gözlerinde,
Çekiciliğin ölmüş de olsa
Mutlu yaşayabilirdik seninle!

Ah! Belki de çabuk bir bakış,
Bir teki, seni koyabilirdi kollarıma ,
Ve doyumsuz kalbime dönerdin;
Dönmedin ama !

Başın eğik yürüyordun,
Sarı ve çiğ renkte halının üstünde
Yoluna saçılmıştı bazı şeyler,
Uyuşmuş karaağaçların gölgesinde;

Sisin içinde ve uzaklardan
Sonuna dek sana baktım,
Şeklini küçülmüş gördüm, bir an
Havada kararsız dalgalandın,

Karanlık çetin dakikaya dek
Orada, vedaların sonuncusu oldu,
Göz yaşlarımın içinde ölerek
Saçlarının altın ucu.

Auguste Angellier (1848-1911)
Çev. Sunar Yazıcıoğlu
Not:
*Corrège: Antonio Allegri, İtalya’da, Correggio’da doğdu, O yüzden adına kısaca “Il Correggio” denir, (Korreccio okunur). Fransızlar “Le Corrège”, kısaca “ Corrège “ derler, (Korej okunur). Rönesans’ın önemli ressamlarındandır. S.Y.