SARIKAMIŞ ŞEHİTLERİNE 1
Sakin sakin akıyor Aras’ın serin suyu
Coş artık deli Aras bırak artık uykuyu. Doğrulda düşman senin servi boyun seyretsin. Kalk ayağa Aras’ım ardından dostun yetsin. Daim korku salardın o hain düşmanlara. Ama acı bıraktın saraysız sultanlara. Yurdumun insanına aydınlık emanettin. Yurduma kast edene pranga ve kementtin. Küskünüm sana aras bence boşuna aktin. O kahpe düşmanları niye yurda bıraktın. Çatla artık Mehmedim bin parçaya bölünde. Çakal sürüsü gibi kaçsın düşman önünde. Mazlum Türk karşısında zalim düşman kudurdu. Kime sitem edeyim her gelen bizi vurdu. Dost olmuştuk yıllarca o sinsi düşmanlara. Oysa kan doğradılar körpe körpe canlara. Sarıkamış’a koşan erlerdi benim derdim. Yüzbin canım olsaydı tümden feda ederdim. Sahip olmasa eğer analar kuzusuna. Razı olmuş demektir alnının yazısına. Allah’u Ekber dağı sanada sitemim var. Seksen bin şehitime yüreğimde gamım var. Neden kulak tıkadın gözden akan yaşına. Neden yalnız bıraktın onları tek başına. Üzülmekle değişmez şüheda ve kaderi. Kalbi Vatan diyordu üşümüştü ciğeri. Anne şefkat duymaz mi? Koynunda kuzusuna. Hiç gözyaşı dökmez mi? Yavrunun acısına. Düşman sanki yetmedi sende bir zalim oldun. Bence ey zulüm dağı artık belanı buldun. Şakakların kurusun, saçlarına kar yağsın. Ayakların yorulsun, dizin takat tutmasın. Elleri boşta koydun viran ettin otağı. Ne diyem sana bilmem Allah’u Ekber dağı. Çorak topraklarına Mehmetçik gül ekmişti. Kurudukça fidanın yeni güller dikmişti. Nice eli kınalı gençleri yasa boğdun. Keşke hiç doğmasaydın bilmem ki niye? Doğdun. Kaybolan canları mı? Ne hakla soruyorsun. Sıkılıp utanmadan başı dik duruyorsun. Tek teselli duyduğum düşmanı yurttan attık. Anamız ağlasa da onları da ağlattık. Yurdumuzdan küredik çok şükür düşmanları. Yağmur yağdı götürdü onların pis kanları. Babalar şehit olmuş yavrular şehit kalmış. Eli kınalı gelin bin bir hayale dalmış. Nasıl bir elbiseydi üşüttü tüm canları. Hem şehit olmuştular akmadan hiç kanları. Niye geçit vermedin eğreti eğri yollar. Yaşasaydılar keşke sarsaydı beyaz kollar. Bana gitmek düşerse hem koşarak giderim. Mutluyum nede olsa şehit ti dedelerim. Deli aras sözümü kulağına küpe yap. Bu olaydan kendine değerli hisseler kap. Senin yerine artık bırak dostun uyusun. Yetim kalmış yavrular şefkat ile büyüsün. Yüreğin pamuk olsun bileğin çelik kalkan. O son gidişti artık geri gelemez düşman. Duyarlı kalmak lazım şehitlerin yasına. Bin bir fatiha lazım kutsal hatırasına. 22.12.2006 |
Kalemin susmasın
_________________________Selamlar