Tütün kadın ve yalnızlık
bir çocuk ağlardı külün dudaklarında
bir kadın silerdi köz yaralarını umarsız bir adam giderdi ardında binlerce iz bırakıp işte o gün ağıt yakardı martılar göğsümde gitme diyemedim sustu dudaklarım lakin giden ömrümdü küle karışıp kırılgan sensizliğime bir adam gülerdi bir avuç tebessüm yarası açardı göğsümde yıkılırdı tüm umutlar dilenci avuçlarında işte o gün zemheri olurdu tütün kokan sevdam mahmudiye düzkaya |
tebrikler,
sevgilerimle..