Kanatsız Bir Melek...
koskoca bir zaman
çok gördü bir ömrü yetmedi almasına bir nefes açmasını gözlerini koklamasını annesinin tenini suçu dünyaya gelmekti belki kabahatı kanatsız bir melek olmaktı sanki boğarken yaslar hüzünleri aralamak dahi mümkün olmadı umudun kapısını penceresinden bakmak görmek renkli dünyanın çarmıhını, başlarken bitmek taksiratın kaderi desende sanıyor musun ki beni teskin edecek içimi sararken gam üzüntümü cilalarken sessizliğin feryatları insan olmak böyle bir şey galiba acı süprizlerle dolu cenneti beklerken cehennemle karşılaşmak gibi... (Berlin,21.12.2017) Talat Özgen |