Neyime Benim...
bırak sussun umut denen
nasıl olsa yokum zaten yazılanlar mekruha kefen baş köşe de oturmak neyime benim, yaşananlar yalana dizayn akla fikre tümce ziyan dört nala koşar iken zaman baş köşede oturmak neyimi benim, az gittik uz gittik netice sıfır nihayetinde son adres kabir gören de sanıyor sanki cebir baş köşede oturmak neyime benim, ertesi bin hiçliğe bir yokluk neye bi çare ki onca çokluk şükre hidayet açlığa tokluk baş köşede oturmak neyime benim, gelmek istem dışı gitmek zaruri el kol bağlanmış neyliyem tahtı sessizlik bir nevi kovana çağrı baş köşede oturmak neyime benim... (Berlin,20.12.2017) Talat Özgen |