Mevla’m DediBekledim bir yârim ola beni sara Kalbim de açılmasın dedim yara Kalbimde o an esti kara bir fırtına Ne bir yârim oldu ne de oldu bir saran Elden ne gelir talihimmiş böyle kara Boşa gider atsam kocaman bir nara Düştüm kara talihimin ben peşine Elim değmemişti bir güzelin eline Bakmak isterdim gülen bir güzelin gözlerine Ne bir yârim oldu ne de oldu bir saran Elden ne gelir talihimmiş böyle kara Boşa gider atsam kocaman bir nara Gömüldüm acıların içine çıkamadım Derdimi ben hiç kimseye anlatamadım Yandım amma ben hiç kimseyi yakmadım Ne bir yârim oldu ne de oldu bir saran Elden ne gelir talihimmiş böyle kara Boşa gider atsam kocaman bir nara Vardım Mevla kapısına derdimi söyledim Mevla’m dedi sabrınla seni ben izledim Sabır* eden misin diye ben böyle bekledim Sabır* ettin vardın rızama var bekleyen yârine dedi Bir adım atmadan karşımda gördüm o güzeli geldin mi dedi O an tüm kederlerim dertlerim bitti o güzel bana gülümsedi Şimdi oldu bir saranım hem de candan saran Sabırla elden her şey gelirmiş iyileşirmiş yara İyi ki sabır ettim boşa atmadım isyanla nara Âşık Gülveren * Not: BAKARA-153- Ey iman edenler! Sabrederek ve namaz kılarak Allah’tan yardım dileyin. Şüphe yok ki, Allah sabredenlerle beraberdir. |