Bir Avuç Mutluluğum Vardı
Bir avuç mutluluğum vardı bir avuç
çocuklukta ezilmişliğimi unutturan hayatı güzel kılan bitmeyecek sandığım mutluluğum vardı iki oda bir yuvam yüzü güleç yavrumla canıma can olan ömrümü adadığım ömürlük aşkım vardı canıma candı derdime ortak başımda taçtı dünyanın bütün yükünü yüklenecek gücüm vardı sabahlar aydınlıktı akşamlar cıvıl cıvıl dı sırça köşküm de kahkahalarımız ta! sokaktan duyulurdu bizi görenler kıskanırdı sadakat güven saygı vardı birimiz hasta olsa digerimiz aglardı aşkm?ı aşkın en kocamanıydı kavuşmamız yıllar almıştı ölümden başka birşey ayıramazdı üstüme titrerdi hasta olsam erir biterdi uğruma ölecek kadar yürekliydi sevdalıy dı adamdı bir gün yokluğuma dayanamazdı özlerdi beraber ölelim diye dua ederdi ama işte eskidendi belki zaman belki hayat bilmiyorum bu degişikliye yok yorumum bir şeyler azaldı birazda parçalandı elimizde geçmisten anılar kaldı sanırım eski aşklarda eskisi gibi kalamadı 02.03.2015 Yemin |