Deneme, Şiir ve Yazın Dergisi TEMREN s.19I kendini tırmanmadan ne kadar sığı olduğunu anlayamaz insan II yalan bataklığa benzer içine çeker söyleyeni de III imbat ışıktan bir yelpaze serinletir kıyıları IV neden inlersin ey deli gömüt sen dal o çiçek buluşursunuz V kurtçuklar beslenir sonrası toprak dönüp gider karanlık VI tortusu dibe çökmüş çiy damlası yansıtır ışığı polenler rüzgârın çilli yüzü tüle düşürür şarkısını masada ufkun halk kitaplığı oku ! VII borçluların el ovuşturmasıyla ısınan kazana düşmeden haşlanamaz insan VIII Tunuslu bir sevgilim vardı tütün tenli şimdi kim bilir kimin nargilesinde kül kusuyor |