KÖPRÜBAŞI SON DURAK
Gel ey benim kaderim derdime bir derman ol
Varsın bütün sokaklar girdaba çıksın bu gün Var mıdır senden başka ulaşılacak bir yol Seni sevmeyenlerin bayramıydı daha dün. Sen gönlümde bahtiyar hayatımda tutkusun Yanıyor alev alev gözyaşlarım durmadan Bugün varlığım sensin Tanrı seni korusun Ayağa kalk ve yürü Felek tokat vurmadan Güzel günler gelecek bekliyorum her sabah Çektiğim bu acılar elbet bitecek derim Hiç boşuna uğraşma bitmez içimdeki ah! Menzile varmak için yalvardım; Allah Kerim. Çölde yanan ateşler sıra ile sönüyor Rüzgarlar benliğimi alıp götürecekler Kuşlar bile her akşam yuvasına dönüyor Vuslat zamanı gelsin işi bitirecekler! Firavunlar meydanda kol geziyor bilesin Sahillerde martılar çığlık çığlık uçuyor Engeller kalksın artık sende rahat gülesin Kaf Dağı’nın ardında karanfiller açıyor. Sakın yardımı kesme içimde bitmez acı Sular akmıyor şimdi Tarihi Çeşmelerden Bitecek sanıyorum çektiğim bunca sancı Zamansız giden atlı su içmez eşmelerden. DOĞANAY’ım derdime çare bulunur sandım Turkuaz Vakitlerde aradım durdum seni Yıllar harcadı bizi hasretin ile yandım, Köprübaşı Son Durak artık indirin beni… Kemal DOĞANAY |
Kalemin susmasın
__________________________________Selamlar