SUS GÖNÜL
Sus gönül!
İki kelam daha edersen kan kusarım.. Dokunma yalnızlığıma, Çünkü yok heybemde, yalnızlığımdan daha vefalı Yalnızlığımdan daha sadık yar. Sakın dokunma! Bak ben susuyorum susmasına da, Öfkemi bir kusarsam, Etrafımda yıkılmadık duvar Kırılmadık kalp bırakmayacağım.. Girme yalnızlığımla arama. Bak gönül! Ben başkalarına benzemem. Artık kalmadı ayak uydura bilecek ağırlığıma. Her adımın bir hata, Ben kabul edemem, yar dediğimi başkalarının yanında. Bir çift göz görsem etrafında , Sonunu hazırlarım dar ağacında, Ben böyleyim gönül, Sokma benim başımı belaya! Benim sevdam bir başka.. Kalu beladan beridir aram yok aşk’la! Şimdi gelipte bana masal anlatma.. Bırak benimle uğraşma! Ben mutluyum yalnızlığımla... |