Bir sokak ıssızlığında yudumlarken gözlerini
Sıcak mı sıcak ellerini
Bir aralık sabahında
Dokundursan rüzgarlara
Esintisi ulaşsa ayaza tutulmuş yatağımdaki
Kuru çöl soğuğu bedenime
Ben ellerini düşünsem
Düş olsa gözlerimin dalışına
Bir yaz akşamı gezinse kirpiklerimde
Ellerini düşleyerek solusam leylakları
Bulaştırsan tenimi sabahın dördüne
Aydınlığını sabahın
Gözlerinde seyre dalsam
Gece güzelliğini kaldıramayıp batsa ve gün doğsa gözlerinin ardından
Ben seni sevmek saadetini yaşarken
Sen sevilmek külfetini
Kaldırsan omuzlarımdan
Kokunu çekip çıkarsam ceket içliğimden
Dağıtsa sabah ayazını saçların
Ben seni sevmek meselesini
Ağır bir yük treni gibi
Sabırla
Tek bir istikamette
Durağından durağına taşısam ömrümün
Bir kere de olsa
Seni görebilmek saadetine
Ulaşabilse tekrardan duraklarım
Bir sokak ıssızlığında yudumlarken gözlerini
Karanlığını sokak lambasının
Ulaşamadığı köşelere emanet ederek
aydınlatsa gecemi düşlerin
Ben bir ‘hiç’ kadar
doyumsuzken seni sevmek meselesinde
Sen ‘çok’ kadar uzak mesafelerden
Beni düşlemek ağırlığını
Hafifletsen umutlarımda
Gezinip dursan gönül şehrimin
kokusuna sen bulaşmış caddelerinde
Ben bir seni sevsem
Bir sende anlama kavuşsa
Sevmek meselesi