ÇOCUKLUĞUM
Çocukluğum
Kül rengi hayatımın gül rengi neşesi Deli tayların ayak izleri gibi karışık hayatım Ne geçmişe hayıflandım ne de geleceğe umutlandım Karanlık donuk renksiz gecelerimdeki bahar güneşi Çamurlu ayakkabılarımın bıraktığı izler kadar gerçek Şu karşı dağın arkası İstanbul olsa gerek Varoş mahallemizin dar sokaklarında top oynarken İbrahim amcanın topumuzu kesmesi kadar acı Kırlangıçlar uçuşurken boğazda feribotlar üzerinde Bizim mahallede; Yırtık terliklerle serçe avlamak peşinde Çocukluğum, küçük dünyam, gece Ay ve Bahar Güneşinde. |