Aynı
her şeyin aynı bugünlerde
bugünün dününle ve dünün de öncekilerinle. sen de aynısın aynısın işte... değişen sadece yaşın, cebindeki bira üstü bozukluk ve belki biraz da saçındaki aklar... alnında beliren çizgileri de hayat birikimi sanma; onlar sadece yalnızlığının artan rütbesi. değişen bunlar işte sen aynısın, aynısın işte... yürüdüğün yollar bile aynı hala; aynı çiçekçinin önünden geçiyorsun her gün ve her gün aynı otobüste aynı yere oturuyorsun. aynı mağazaların tabelalarına bakıp alakasız şeyler düşünüyorsun. aynı ses tonuyla aynı günaydını veriyorsun çevrene, hatta aynı kahkayayı atıyorsun acıların göğüs kafesini yumruklarken. aynı şiirleri okuyorsun her akşam, aynı saatte, yudumlarken aynı içkiyi ve aynı fotoğrafa dokunup aynı yüzü okşuyorsun kirli parmaklarınla... pencere kenarından aynı rüzgar sızıyor odana üşüyorsun ayılamıyorsun, ağlıyorsun... gözyaşlarının sıcaklığı bile aynı be sen değişemezsin sen aynısın, aynısın işte... |