AY IŞIĞI CANANIM......….................Ağıtlarım var sana Mezopotamya! Mezopotamya suskun yalnızlığına Uçup gitti kelaynak kuşları sonsuzluğa Borut kokuları yaktı/kavurdu toprağı Fırat mavi akışlara hasret gitti Çocuklar koşup oynarken can Dicle’de Kahrolası çaylaklar üşüştü Saçları taranan gelinlerin gönlü küstü... Amik ovası hayal bile edilemez yasta Bin yıllık hesap yatar koynunda Bir canan filizlenir kurşun yarasında Medeniyet beşiği Urfa, Mardin ovasında Kurbanlık koyun muamelesi kızlar Tarihin dokuları silinir gökyüzünden Feryatlar kan-gözyaşı akıtır Diçle, Fırat’tan!.. İçimde intikamlar yatar sürgünlerime Yerim yurdum yakılıp yıkıldı Ben masum Türkmenim yaslı başım Aleviyim diye kestiler y/k/olumu Arsız itler özgürlük(!) çığırtkanlığında Çatlak, kıraç topraklara akıtıldı kanım Mezopotamya’da katledildi ay ışığı cananım! Zafer Direniş ... 29 Kasım 2017 Perşembe 17:00 Lahey/nl |