=== YETİŞ ===
YETİŞ
Gördüğüm düşdeki yar benim olsun Sarılıp bıraktığım bel benim olsun Bahçene girmişim gül benim olsun Bülbülün olmuşum susmadan yetiş... Hasretin özlemin yakar içimi Benliğim tutuştu yanmadan yetiş Aşkından eriyip kayboluyorum Ezrail başıma gelmeden yetiş... Yar olma isteği yakar bu canı Gönül hoş değil bu dünya fani Sen şirin ben ise Ferhat misali Kazmanın altına durmadan yetiş... Ayrılığın yükü bindi omzuma Bendeki bu canı yormadan yetiş Aşkınkan inleyen bendeki kalp Son nefesini vermeden yetiş... Sabır diye diye taş oldu yürek Gözlerim kör oldu güneşin gerek Mezarcı eline almış kazmayla kürek Üstüme toprağı atmadan yetiş... Emri TÜRK 19.05.2017[ italik ] |
...........................................................................................M. Kemal ATATÜR