sürgün günlükleri
beni sana tutunmuş görenler
bilemezler kahrım bilemezler döşümdeki krater boşluğundan hallice Serendip yalnızlığını öykünmeden albatros azatlığına mavi asuman şarkılarına zerk edilen umut gibi yani alamazlar kahrım alamazlar bir mahpus bahçesine gömülmüş son sırrını ayça metinlerinin kararır günler s/ağırlaşır geceler utanç koridorlarında güneş yetimi menekşeler solamazlar kahrım solamazlar yanağımda ince ipince bir kıvanç jalesi varken yaz günü üşümenin de bir adabı var çalışmanın,emeğin vakit gelince kavuşmanın da bir adabı var çalamazlar kahrım çalamazlar yarınlarımızı her gece cebri bahar fideleri dikerken direnen yanımızla,düşsel koruluklara beni sana tutunmuş görenler gelemezler kahrım gelemezler seni düşlerimden almaya sımsıkı kollarımın kavisleri gürz bilir modern korku tacirleri iyi bilir biz direndikçe hürüz farzımuhal |