.

Eserek gürlüyor öfke yüzünde,
Bundan keyli ayrı yolumuz bizim..
Sonunda gerçeği gördük özün de,
Yen içinde kırık kolumuz bizim..
.
Ne olup bitiyor farketmek lazım,
Eğer yanlış ise çarketmek lazım,
Yol doğru değilse terketmek lazım,
Kapandı çoktandır solumuz bizim..
.
İyiyi kötüyü görürüz şükür,
Yolumuzu bulur yürürüz şükür,
Gönülü yürekten veririz şükür,
Dostlara ayandır halimiz bizim..
.
Dünyada yalnız biz varız sanmayın,
Bize üzülmeyin bize yanmayın,
Nolur bizim adımızı anmayın,
Sizlere bulaşmaz dilimiz bizim..
.
İki kere iki ermez aklımız,
Haklısınız bizim yoktur haklımız,
Ortadadır her şey olmaz saklımız,
Herkese açıktır elimiz bizim..
.
Uzak olsun bizden öfkeli yüzler,
Zehire belenmiş ağulu sözler,
Lazım değil artık ateşler közler,
Kendimize yeter külümüz bizim..
.
Sizler yolunuza bizler de başka,
Esip gürleyerek gelmeyin aşka,
Kendi çarkınızda dursanız keşke,
Bize bizden eser yelimiz bizim..
.
Hergün bağırarak dillemeyin ha,
Bizler bizde kalsın ellemeyin ha,
Kendinize köle bellemeyin ha,
Deryada ayrıdır salımız bizim..
.
Kimseye değildir ortaya sözüm,
Tacında tahtında olamaz gözüm,
Ben benden sorumlu aha da yüzüm,
Yalnız Hak’ka eğik belimiz bizim.
.
Suat Zobu

keyli: sonra
.