ÖLÜMDE VAR


Serçelerin çığlıklarını duyuyorum!
Ağlıyorlar mı ne?
Yoksa sitem mi ediyorlar,
Bu hayata...


Bir kuş, tek başına kalmış köşede
Hastalıklı insanlar gibi
Kimse yaklaşmıyor .
Kimse ona ses çıkarmıyor.


Embesil olmuş bedeni,
Embesil düşünceleri getiriyor...
Akıllara.
Kanamalı hastalar gibi


Bir koku sarıyor etrafı
Yanına yaklaşırken bedenim,
Ağlıyorum...
Serçelerin çığlıkları yükseliyor.


Daha fazla bağırıyorlar,
O an anlıyorum .
Göz laftan anlamıyor, ağlıyorum.
Kendilerince bir niyaz ediyorlar. Rabbe!!!


Kendilerince ağlıyorlar.
Ölüm her kapıya gelecektir, bilemiyorlar.
Kaç dakikadır oradayım
Bilemiyorum...


Kaç dakikadır ağlıyorum.
Anlamış değilim.
Bir canlı sevenleri var,
Özleyenleri...


O bile neler yaşamış,
Küçücük bedeni ruhsuz kalmış,
Uçamıyor artık.
Çığlıkları duyuyor mu acaba?
Çırpınıyor mu hala?
Bende bilemiyorum...


Birden irkiliyor,
Birden kendime geliyorum.
Düşünüyorum kendimce!
Ölümde var, ölüm herkese var!!!

Demet Akyürek