GAFLET, KİBİR VE YÜZSÜZLÜK.Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Her ne kadar çevremizde ithaf edebileceğimiz pek çok kişi olsa da bu şiir belirli bir kişiye ithaf olarak yazılmamıştır. Pire için yakar vallahi döşek. Lakin o kendini şatır sanıyor. Ana eşek, babası dahi eşek. Gel gör ki kendini katır sanıyor. Kıt beyniyle azcık düşündü diye, Uyuz olup hart hart kaşındı diye, Külhanında biraz eşindi diye, Kendini hamamda natır sanıyor. Pili bitmiş, boşalmıştır aküsü. Yüz metreden hissedilir kokusu. Değil iken henüz tırnak çakısı Kendisini çelik satır sanıyor Ne ayağı durur inan ne eli. Papuç kadar desem doğrudur dili. Viagrayla ancak doğrultur beli. Yine de kendini çıtır sanıyor. Benden beter ağzında yoktur dişi. Namussuzluktur onun bütün işi. Azrail gelip de çekecek fişi. Gafil, bunları tevatür sanıyor. Soy sop belli değil yani asıl yok. Adap bilmez, erkan bilmez, usül yok. Cünüp gezer abdesti yok gusül yok. Pis kokuyu o hep ıtır sanıyor. Otuzunda ya da kırkında değil. Zanneder ki felek çarkında değil. Çıplak gezer ama farkında değil Kıçındaki donu potur sanıyor. Meclislere boşaltınca safrayı, Attırır hep sigortayı, kofrayı. Maalesef kovulduğu sofrayı, ’’Buyur ağam, gel de otur’’ sanıyor Kişi eğer bilmez ise çapını. Yer ayvayı, yutar sonra hapını. Sen sunarsın kazma, kürek sapını, O bunları gönül, hatır sanıyor. Sami der ki vardır böyle çok beşer. Hindi gibi hep kabarır hep şişer. Sinlerine bütün mahlukat işer. Lakin o kabrini yatır sanıyor. |
Öğretmenler gününüz kutlu olsun.
Ardından bu şahane hiciv şiirinize affınıza sığınarak bir dörtlükle eşlik etmek istiyorum.
Dilini sivriltip meclise dalan
Kamburuna hepten gözü kör olan
Aramayın yoktur sözümde yalan
Kendini dosdoğru oktur sanıyor..........Hicran Aydın Akçakaya
Saygımla...