Çok güzel başlamıştı her şey.
Arkadaşlığımız dostluk bağımız,
Büyüyordu her geçen gün.
Bir süreden sonra her şey bambaşka oldu.
Birbirimizi görebilmek için çıkıyorduk okul koridorlarına.
Hayallerimizi birbirimizin üzerine kuruyorduk.
Kim bilebilirdi ki bir gün sana aşık olacağımı.
Nerden bilebilirdim ki sana bu kadar bağlanacağımı.
Sonsuz olsun istemiştim,
Son ol istemiştim.
Aşkımın bir otogar köşesinde son bulması değildi istediğim.
Hayatım ol istemiştim,
Ölüm sebebim değil.
Gülüşüm, mutluluk kaynağım ol istemiştim,
Acı çektiren değil.
Keşke birbirimizi hiç tanımasaydık.
Keşke hiç arkadaş olmasaydık.
Belki o zaman aşık da olamazdım sana.
Belki o zaman bu kadar acı da çekmezdim.
Güzel başlayan hayatım,
Bir anda kararı vermişti gidişinle.
Senin gidişin koca bir depremdi gönlümde,
Talan oldu her şey,
Yıkıldı tüm hayallerim,
Enkazdan cansız çıktı aşk.
Oysa ben yüreğinde devrim yaratmak için gelmiştim.
Ben seni hayatım yapmak için sevmiştim.
Sıradan değildi asla sana olan sevgim.
Basit değildi sana olan bakışlarım.
Bu kadar kolay yıkılamazdı,
Senin için tasarladığım hayallerim.
Ama keşke hiç tanışmasaydık.

Yüreğim bu sevdayı taşıyamıyor artık.
Beni sevgimle yüz üstü bırakıp gittiğin gün,
Hayatımda ki tüm ışıklar söndü,
Karanlıkla gidişinden sonra tanıştım.
Keşke hiç tanışmasaydık seninle.
Belki bende o zaman başka birini sevebilirdim.
Belki o zaman kalbimi başkasına açabilirdim.
Şimdi sen halen kalbimdeyken,
Nasıl başkasına sunarım bu sevdayı
Keşke hiç tanışmasaydık.
Hiç acı da çekmezdik o zaman.
Sen korkaklığına,
Ben ise seni kaybetme korkusuna yenildim.
Ayrıldık şimdi,
Bari gel de dostça ayrılalım sevgili.
Paylaştığımız onca güzel günlerin hatırına
Son bir kez yan yana gelelim.
Dostça ayrılalım
Anlatmayız hiç kimseye aşkımızı
Dosttuk, dost kalacağız deriz…