Sallanışıyla Âlemi Eder Aşığa KalemÂşık aşkı bilirmiş olurmuş sarraf Aşkı yaşadıkça olurmuş ferah Âşık çölde gezse de çöl bilmez Bir cennet bahçesidir çekmez ah Gezer aşkın peşinde olur seyyah Aşkı bilmezde deli oldu der eyvah Aşkı taşıyan aşk gibi olur saf saf Aşkı bilenin yanında gezmez gaf Aşığın gönlünde aşk dizilidir raf raf Ondan sakindir huzurdur onda etraf Onu çoğu zaman yanlış anlar eşraf Aşkı bilmezde deli oldu der eyvah Aşığa çöl bahçelerden Gülşen’dir Çöl aşığa çöl değil arar neşedir Arar bulur bilir tanır aşk kimdedir Aşk hasretle dolu olsa da gönlündedir Aradığı aşkı bilir o sevdiğindedir Aşkı bilmezde deli oldu der eyvah Nazlı yar sallanışıyla âlemi eder aşığa kalem Yazar aşkı sayfa sayfa okur işte bizle bu âlem Âşık demez ki yar gülsün ki bende gülem O der ben güldüreyim ondan sonra gülem O yâr ölmeden önce Mevla ben ölem Aşkı bilmezde deli oldu der eyvah Aşkı bilenler aşığın etrafına toplanır Aşktaki güzelliği görünce canlanırlar Aşkta güzellik sır var bilir anlarlar Aşkla açan güllerin yanına balla konarlar Aşkı bilmezde anlamaz şerre yorarlar Aşkı bilmezde deli oldu der eyvah Gezer âşık aşkı bulmak varmak için Bulamazsa da demez ki neden ne için Bilir Mevla’dan gelir gülüşü düşünmez için için Dünyaya meyil vermez gönül’e verir der gelin Gönül bir kuştur aşka uçar arar bulur yerin Aşkı bilmezde deli oldu der eyvah Âşık Gülveren’im kimseye kalmaz bu âlem Aşkı yazmaya devam et düşmesin elde kalem Gönüllere ver sen durma binlerce selam Aşkı aşkla anlat aşkla dolsun her bir kelam Aşkı bu kadar anlatabildim bende vesselam Aşkı bilmezde deli oldu der eyvah Âşık Gülveren |