DEBİH VELEDİÇıkacaktı kara kış Kırk kara kuru üzüm bitiğinde Ama yanıldı yanılmayan gözler Yedi Debih Veledi Yapışık iki üzümü birden Daha vardı bir gün kara kışın bitmesine Çıktı yola kervan Yolda sardı kervanın etrafını kar tipi Donmak üzereyken Debih Veledi Topladı arkadaşlarını Keselim dedi her birimiz en iyi devemizi Boşaltalım içini Girelim içine Yoksa sabaha kadar donarız Arkadaşları kıyamadı develerine Debih Veledi kesti en iyi devesini Boşalttı içini Girdi içine Açtığında sabah gözlerini Donmuştu arkadaşları kervanla hepsi İrfan GÖRGÜN |