HER YAĞMUR YAĞDIĞINDA!
Yağmuru çok severim
cise cise yağdığı andan itibaren, sonsuz bir hüzün bedenimi istila edince tüm uzuvlarda serzenişler başlar, gözler mahmurlaşıp yüz hatlarında derin izler dahada belirginleşir. Toprağın o mis kokusunu teneffüs etmemle birlikte gecenin karanlığı kabus gibi çökünce direnişler su yüzüne çıkar, kılıçlar çekilir pusuya yatan hüznün suç ortakları kaleyi içten kuşatır. Rafa kaldırılan tozlu anılar yakama yapışıp tırtıklar beni, işlediğim günahlar boynuma sarılır, kırk yıllık dost gibi! İçimdeki acılar ise amip’ten farksız. kendi içinde bölünerek çoğalır, yalnızlık boğazıma takılanca duygu seline esir, yüregimde yangın yerine dönünce, bende sensizliğin sıfır noktasındaki sessizliğe sığınırım. Mete Tekçe |
Çok Beğendim…
………………………………………. Saygı ve Selamlar…