Kim istemez ki tekrar çocuk olmayı. Özgürce kırlarda, bayırlarda, sokaklarda koşup oynamayı. Bir zamanlar siz de, ben de çocuktuk. Büyüdükçe kirlettiler bizleri. Çocukken kandırılmak zoruna gitmiyor da insanın, büyüdükten sonra kandırılmak öyle bir koyuyor ki. Zararım olmasın kimselere, kimseler de benimle uğraşmasın diyorum, yine de geliyor bela beni buluyor.

İş keşke yırtılan pantolonlarda bitse. Gerçi yerdik azar anamızdan, babamızdan, sonra unutulur giderdi. Şimdi öyle mi? Ciğerimizi resmen söküyorlar... İzleri de kalıyor maalesef.

Şu ifadeleri yazmıştım buradaki hakkımdaki bilgilerim kısmına :

Ayaklarıma prangalar vursalar, ellerime kelepçeler taksalar, beni kapkaranlık bir hücreye dahi atsalar ve hatta sadece kuru ekmek verseler, ölüm dışında hiç bir güç beni yolumdan ve hayallerimden alıkoyamaz. İşin sırrı çok basit : Dünyaya gönül gözümle ve özgür ruhumla bakıyorum.Bunu yaparken içimdeki küçük çocuğun büyümesini ve ölmesini istemiyorum.Büyürsem kirlenirim, sürünürüm, biterim,eli kanlı bir adam olurum, bu topraklardan sürülürüm.İşte o zaman başınıza bela olurum.


Dinlemişseniz hatırlarsınız, yıllar önce Ferdi Tayfur '' Ah bir çocuk olsaydım '' isimli şarkısında şöyle diyordu :

Ah bir çocuk olsaydım parklarda oynasaydım
Dertten kederden uzak arkadaşlar bulsaydım
Büyüdüm de ne oldu ömrüm kederle doldu

Çocukluk günlerimi gönlüm hep arar oldu

Seller gibi çoşardım kanatlanır uçardım
Bu duygular içinde ah bir çocuk olsaydım

Umutlarım yel oldu gözyaşlarım sel oldu
Yaşamak azap oldu ah bir çocuk olsaydım
Nerede o saf dostluklar nereye kayboldular
O çocukluk günlerim mazide mi kaldılar

Çocuk olmayı kim istemez ki gam yok dert yok dünya bir oyundan ibaret
geçmişe özlem dolu satırlardı tebrik ederim daha nicelerine selam ve saygılarımla