BABAM
BABAM
Ne zaman gözlerim uzağa dalsa İç geçiririm! Bir sen gelirsin aklıma, Bir de babam. Buralarda ne çok selvi ağaçları var. Altında sarı yapraklar, Başımı okşayan dallar. Tıpkı babamın kolları gibi Herkesi kucaklar. Ne tatlı bakışları vardı! Susanlara inat, Konuşurken şakalaşırdı. Morali bozulan ona koşardı. Kalp atışlarının sayısını az vermişti Yaradan. Bir mayıs sabahında, O tatlı bakışlarının arasından, Geçti gitti bu dünyadan. Yusuf Yılmaz |