Dört Ayaklı Cabbar...
öyle bir yerdesin ki içimde
hangi yürek kıskasınmasın ki seni ey sevgili, göz hapisinde olan kaygılarımla tüm köşeler mutluluktan uçuyor, hangi dert hanesine yazsam ne gezer gölge/si/ne de razı şu unut, zaman belki sessiz bir gemi dalgalar/ıy/la yaşayıp giden, kanma fırtınanın yeline yelkenleri üflese neyine gıybet toplamış bohçalarını düşmüş yollara, v/aktin niyazı güm güme dum duma artık, arama beni bulamazsın çambazın ipinde bir elimde aşk bir elimde sevda, bulutlara teslim ettim kendimi bırak yağan yağmur olsun son günde de, daha ney/in/e eyvallah edeceğim varken gönülde bir ışık ömür dedik hayata zalim, dört ayaklı cabbar boş ver sen varsın ya sen tek sen umuda gıyaben ... (Berlin,14.11.2017) Talat Özgen |