uzak akşamsonsuza bir yaşamak varken diril bu süreye bunca daha ölünebilir kanatlarına çoğalan değirmenlerce aklaşan düşünce anlaşılırlık kaygısızı rüzgar hakkını arayan zifiri boşluktan titreyen mum eriyen gecenin kayıp vakti ay taneler saçılıyor güneşe çatlayan dudaklardan neleri söylemişti gözlerine demir perde çekene çığlığı dilsiz uçurtmalar 0048 |