Hatırlıyorum da Kollarımda bir çiçek gibiydin: Dokunsam yaprakların dökülüverecekti sanki. Öyle bir tutuşum vardı ki seni Gören sanırdı ki: Kucağımdan bırakırsam kırılacaksın, İncineceksin. Sardığımda seni koklardım da Doyamazdım, Bir kere... Bir kere daha koklardım. Ne güzel kokun vardı. Seni büyütmek, Sanırım dünyanın en haz verici eylemiydi. Seninle emekledim, Seninle salıncakta sallandım, Seninle yeniden kalem tuttu ellerim. Okudukça daldık seninle evrenin gizine... Çıkardık tek tek masal kahramanlarını yuvalarından, Aldık odamıza getirdik. Biz seninle Nedenlerini, niçinlerini sorguladık hayatın. Adım adım dolaştık dünyayı. Seninle doğdum sanki yeniden. İçimdeki özlemleri seninle doldurdum. Her sabah seni okula bırakırken ya da uğurlarken Camdan en güzel dilekleri fısıldadı dudaklarım, Gücünü yüreğimden alan... Elinde Başarı ya da başarısızlık diye asla belirlemediğim sonuç belgelerinle Geldiğinde yanıma, Saçlarını okşadım Ve en iyiye ulaşmak nedir, Yolunu aradık beraberce. Sahi en iyi neydi? En iyi, Senin gözlerindeki mutluluktu. Bunu diledim hep. Gözlerinde gördüğüm buğular içimi sızlattı da Demedim çoğu kez, Kendin aş istedim küçük çamurları; Büyük çamurları atlayacak gücün olsun istedim Ama hep uzaktan baktım, Tökezlediğinde kalkabilecek misin diye. Gözün yüksekleri de Ayaklarının dibini de görsün diledim. Yaşam sana tokat vurmasın istedim Ama yüzündeki el izlerini Bana göstermeden silip de Gözlerindeki azmi hissedince Sevindim için için, Yokluğumda da güçlü olacaksın diye. Biliyor musun bebeğim, yavrum, kuzum... Sana hep ihtiyacım oldu. Sevgine, Sarılmana, Sıcaklığına hep sığındım ben de... Biliyor musun? Ama hayat yolunda dimdik yürümen için Ayağının dibindeki çakıl taşı olup seni engellememek için Hep sırtındaki rüzgar olmak istedim. Çarkın tersine döndüğü şimdilerde Yürüyemeyen ben, Elimi tutan sen olsan da ... İnanıyorum ki Dünyanın hiç bir yerinde hiç bir evlat annesinden, Hiç bir anne de evladından sevgiyle akan gözyaşlarını gizlemez Ve o eller arasında hep sıcacık bir bağ olur. Yüreğimi biliyorsun, Yavrumsun işte.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
ANNE OLMAK... şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
ANNE OLMAK... şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Ama hayat yolunda dimdik yürümen için Ayağının dibindeki çakıl taşı olup seni engellememek için Hep sırtındaki rüzgar olmak istedim. Çarkın tersine döndüğü şimdilerde Yürüyemeyen ben, Elimi tutan sen olsan da İnanıyorum ki Dünyanın hiç bir yerinde hiç bir evlat annesinden, Hiç bir anne de evladından sevgiyle akan gözyaşlarını gizlemez Ve o eller arasında hep sıcacık bir bağ olur. Yüreğimi biliyorsun, Yavrumsun işte.
Harukulade anneyi anlatan dizelerinizi kutlarim, ayrica anneler gününüzü kutlarim,sevgilerimle..
Yavrumsun işte.
Bu iki sözcük dahi yeter.
Kutlarım.