Sükutumdan dolayı kendimden başka kimse kabahatli değildir. En büyük düşmanım ben idim. NAPOLEON
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Issız Uyanış
Mikail Dede
5,0 / 4 kişi ·5 beğenme · 0 yorum · 582 okunma
Issız UyanışBir ürperti gibi yakınlandı Dünyayı son kez sessizce öptü Gül kokuları sardı vücudunu Artık sonsuzluğu hayal etmeliydi Rüzgar son kez saçlarını okşadı Ilık bir nefes gibi içinden geçti Elleri hafifçe sallandı,dili kurudu Kulağında hışırdayan yapraklar Yıldızlar gözlerinde yansıyordu Ve ruhu yay gibi gerildi Kanatlarını hızlı hızlı çırparak Sessizce topraklardan uçtu semaya Sanki sıcacık yuvasına uçuyordu… Suskun // |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Issız Uyanış şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 12.11.2017 21:22:41
Puan
: 20.0 / 4 kişi
Okunma Sayısı
: 582
Yorum
: 0 yorum
Beğeni
: 5 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.