kök
Kendime bir kule örüyorum
Rüyalarda zirve görüyorum Sana kavuştukça sönüyorum Sevdalarım koyduğum ilk tuğla Gözyaşı harç, ağla Cengiz ağla *** Koyarken sevindiğim acılar Yüreğime çökünce sancılar Bir tuğlada siz verin ey hacılar Bitince yaşam neresi başlar Meyve veren ağacı kim taşlar *** Bir başka tuğlası olsa dertler Hançerler sırtımda namertler Küfürle Dualarım kardeş fertler Ördükçe içinde kalıyorum Gitmeden nereye varıyorum *** En ağır tuğlaları hatıra Kaderimi yazdım bu satıra Yazılarımı yükledim katıra Zirveye bakarken dibe çöktüm Dalları göklerde tutan KÖKTÜM Cengiz Esgin |
Kutlarım…
……………………….…………………. Saygı ve Selamlar..