GÖNLÜM DÜŞTÜ GÖNÜL BAĞINAGönlüm düşmüştü gönül bağına Sandın ki düşler kurdum otağına Bir yürek yanımı bıraktım ocağına Sen koyup gittin hüzünde yüreğimi Kaf Dağı’na Bakar dururum hasretle solgun fotoğrafına Bir düşe bir kalkar sevgi sensizlik yolunda Sen kayıp olurken Kaf Dağı’nda Ben umutsuz yanarım gönül ocağında Düşlerde sevmekti sade meramım Cemalin kalsa da uzaklarda sevdigim Ben ruhunun ateşinde yanayım Düşler güz bağına döndü yokluğunda sarardım Gönül bağımda hayalin de olsa yeterdi Yıldızlara bakar seni anarım Sevdanı söylediğime değil yokluğuna yanarım Gönül bağına girdim bir kez girmez olaydım Sen Kaf Dağında durak ben sana korunak olsaydım Gönül bağında tutmadan da yürüdüğün toprak olaydım I. TÜRKMEN |