Yüreğimi kırdığından bu yana kalemim kan ağlıyor ..
İsyanlar , sitemler , üzüntüler dizelere alet oldu ..
Şu kısacık konuklukta , ömrümü yüz yılara böldün
Ve
Çocuk gibi küstüm hayata …

Her sabah güneşin doğuşunu izlerken ,
Sen vardın aklımda ..
Şimdi
Güneş doğmuyor artık ..

Ne desem , ne yazsam hepsi boş
Yalnızlığım yüreğimle oynuyor bir uçurum kenarında ,
Kimsem yok gibi.

Kurumuş bir yaprak gibi savuruyor rüzgarlar beni ,
Varsın savursun istediği yere ..
Sen yoksun ve olmayacaksın artık ..
Ne fark eder ki ..

Alacakaranlıklar , yağmur altında aydınlığım gibi yağıyor yüreğime.
En kötü yanım en güzel yanım oldu yokluğunda ..
Gel diyecek halim kalmadı , gelme artık ....
Önce aklımdan sildim seni ,
Şimdi
Yüreğimden söküp atıyorum ..
Vakit geldi artık ,
Seni terk ediyorummm …