Küsüm küs
Küsüm küs
En zor zamanlarında sana koştum Senle güle senle güneşe sevdalandım Gözlerinde yazları baharları bitirdim Sende bana ahtını ahvalini getirdin Doya doya olmasa da gıdım gıdım, Paylaşıp sürdük meşakkatlı hayatı Sen de bir vefa olmadın yarama Çekildin, çektin gittin karanlığına Küsüm sana, küsüm sevgili Hiç sormadınız perişan halımı Nerde yaşar nerde uyurgezerim Nerde çalışırım ne yer ne içerim Derdim mi var dermanım mı var Söze sohbete ihtiyacım mı var Uzaktan uzağa selam verip geçtiniz Oysa ne çok beraberliğimiz olmuştu Ne çok yemiş içmişliğimiz vardı Küsüm size, küsüm dostlar Ne varsa çekip aldın elimden Düzeltemedim eğrilerle belimi Neye atımsa yandı çektim elimi Darbe üstüne darbe vurdun da, Biri iki edelim demedim yetindim Yetindiğimi de aldın ya elimden Sevdiği kuluna verirmiş ağır yükü, Diye diye sevindirip avuttun beni Küsüm sana, küsüm hayat Ahmet Coşkun |