Atam,
her yirmi dokuz ekim şafağında,
parıldayan gözlerimizle senin Cumhuriyetine nasıl doğuyorsak,
her on kasım sabahında da,
tüm matemimizle yine, yeniden sana ölüyoruz.




gözlerimizden akan yaş seni incitmesin
ürkütmesin seni Cumhuriyetin için titreyen kalbimiz
bilinmeli ki,
ilelebet biz Mustafa Kemal’in askerleriyiz
bir defa ölmekten, bin defa doğmayı da iyi biliriz




sil gözünün masmavi denizlerini
ferah tut okyanuslar kadar engin yüreğini
bizler, el ele, göz göze yedisinden yetmiş yedisine
okuyoruz zaferlerin ve devrimlerinle dolup taşan tarihini
yeni nesillere ilmek ilmek dokuyoruz çağdaş öğütlerini




ey gönlümüzün zarif efendisi,
sen hiç meraklanma, rahat uyu emi,
biz seni kendimize aşk bildik, unutmadık ve unutulmamalıdır ki,
kıyametin son yirmi dokuz ekimine kadar sana yeniden doğmayı,
ve s/on kasımına kadar da yine, yeniden sana ölmeyi insanlığımıza borç biliriz.










ilhanaşıcıkasımikibinonyedi