Sen küçük bir kırçiçeği
Kadar narin ve güzelsin
Düşüme girip her yeri
Benle beraber gezersin


Sensiz adım atılmaz ki
Gece düşsüz yatılmaz ki
Düş yabana atılmaz ki
İçimde hep sen gezersin!


Gece gündüz beraberiz
Ayrılırken "Ara!" deriz
Bu sevda bir Karadeniz
Aşk der/yasında yüzersin!


Düşü güzel, kaşı güzel
Senle dağın başı güzel
Tut elimden taşı güzel
Gönüller bir çiçek dersin!


Kırçiçeği sevdası bu
Sevgilerin en hası bu
Aşk dediğin velhasıl bu
Güzeli candan seversin!


Şaban Aktaş
03.10.2017 - 09.21




IŞIK KIVAMINDA


Sayrı düşünce beden
Kesilir insan
Yemeden içmeden
Kaybolur alışkanlıklar,
Yeni huylar edinir
Kötü huylu
Tümörler ile kendine!

Yaşam dediğin nedir ki
Gücü gücü yetene savaşı,
Pes etmeden ölüme
Savaşmak gerek!
Aşk bir savaştır
Kendini yeniden yaratma savaşı,
Sen bana yalnız aşk değil
Yeni dünyalar bağışladın
Yalnız yüreğinde değil,
Yüreğim ile evrenin
Nabzında atmaya başladın!


Kızılötesi ışınlar altında
Yalnızca sen
Aşkın vardı aklımda,
Aşkın ile eğdim büktüm
Radyoaktif ışınları
Düşlerim ile tek tek
Habis hücrelerin
İçine soktum ölümü!
Aşkın gücü her şeye yeter
Ölüm kılıma bile dokunamadı
Görüyorsun ya
Ne saçlarıma ak düştü
Ne de başımdan bir tek tel;
Aşk olmasa başımda
Ne görecektin karşında;
Saçları dökülmüş bir kel;
Aşk ile doğrul,
Gel aşkım
Ayağa kalk, haydi dikel!


Aşka inan
Akla inan
Hak’ka inan
Yeter ki doğru oku
Evreni
İçine içten
Dışına düşten yazdığı kitabı!

2)

Kutsal kitaplarda
Sözedilmez aşktan!
..
Onlar eline iki taş alır
Dışarıda şeytan taşlar
Oysa şeytanlık
İnsanın dışında değil
İçinde yaşar!
Karartılmış dünyalar
Cinler, periler, melekler
Kapısında zebaniler
Huriler Nuriler varmış
Bir masal gibi
mişli geçmiş
Hep oralarda yaşarmış?!


İnsanın aklını
Boş hayâller, hurafeler
Tabularla doldurmuşlar
Doğrusu, kaybolmuş akıl
Cennet, cinnet
Ve cehennemlerden
Sözediliyor sayfalarca!
Karanlığın esiri olmuş beyinler
Artık onların hiçbiri
Aydınlıktan ışıktan yana değiller
Yaşam değil
Ölüm almış akıllarını
Oysa kainat
Sırlarını çözmek için yaratır
Tanrısal evrenin tüm kullarını!


3)

Sayrı düşünce beden
Kesilir yemeden içmeden
Kaybolur alışkanlıklar
Yeni huylar edinir
Kötü huylu
Tümörler ile kendine!

Onun için bir an evvel
Uyan ışık ile
Defet karanlığı başından
Kendine gel kendine
Aşk ile ışığın yarattığı
’O’ ilk bedenine!

Önlem almaz isen vaktinde
Alır götürür seni sömürenler
Tıpkı kötü huylu tümörler gibi
Sürükleyip karanlıkta ölüme!..


Artık uyuma
Uyan aşk ile
Hadis’in adı Habis
Halis’in adı İblis olmadan
Özgür düşünen
Işıklı beyinler
Hapislere dolmadan
Dayan ışık ile
Kapısına karanlığın!


Evreni ışık ile kurdu Tanrı
Ve beni ölümden
Işık ile kurtardı
Aşkın için ışık
Işkın içinde aşk vardı
O aşk ki gözlerinde senin
Yalnız beni değil
Tüm kainatı sardı!


Kimse bana Ademoğlu demesin
Aşkın oğlu desinler bana
Adem’den milyonlarca yıl evvel
Milyonlarca âlem
Bambaşka dünyalar vardı,
Biz o neslin devamıyız
Aşk ile ış’kın kıvamıyız Semiramis...



Şaban AKTAŞ
03.11.2017




KÜL VE KEK

Her güzel yapılan işin
Vardır bir püf noktası
Kek yavaş yavaş
Ağır ateşte
Pişince güzel olur
Çiğ kalmaz hamur
Kabarınca mayası
Sünger gibi yumuşak
Gözenekli ve leziz
Rendelenmiş mis gibi
Portakal kabuğu kokar
Yemeye doyum olmaz...


Onun için kül konur
Kek yapılan özel
Tencetenin tabanına
Ki birden altı yanıp
İçi hamur kalmasın;
Niye yazdım bunları
Kül ne işe yarar
Bilmeyenler anlasın!


Aşkın da püf noktası küldür
Yok öyle birden
Haydi yatağa paldır küldür;
0 aşk değil
Ten ile tine yapılan zuldür!


İçten içe yanacaksın
Gülün güzelliği kadar
Küle de inanacaksın
Ki ateş tavına gelsin
T/avlanmayı bilmeyen
’Kül de nedir?! diyen
Doruklarında duman
Erciyes ile
Hasan dağına gelsin;
"Erciyes’ten kül savrulur
Yüreğimde gül kavrulur" *


Şaban AKTAŞ
03.11.2017 - 12.07


(*) Gülpanya adlı şiirimden.