ACILAR
Kış gelmedi henüz
Hava soğuk değil ama
Ayaklarım buz gibi.
Ben bir çaresini bulurum
Ama yalnız büyüyen bu ağaç,
O ağaca tırmanan şu kedicik
Üşüyecek!

Karanlıkta kalmışım,
Bir ışık ararım
Gözlerim pus gibi.
Ben öyle veya böyle
Güneşe bakarım,
Işığımı yakarım
Ama gözleri görmeyen bu ağma
Ne yapacak?

Yüreğimdeki sıcaklığı hissederim.
Gönlümü açarım.
Hadi Ben anneme sarılırım.
Ya şu yetimler,
Onlar kime sarılacak?

Yavrum yavrum diye sızlanır.
Yürekten ve ciğerinin ta içinden!
Her sabah bekler yolunu,
Umutla…
Hala öğrenemedi
Onsuz yaşamayı
Beli bükülmüş
Şu anne.
Kendi sessinden başka
Kime ne diyecek?


Ay ve yıldızlar pusludur bu akşam,
Sanki küs gibidir.
Ne yapıyorsunuz orada dercesine
Kızgındır.
Her gün gelen bu şehitler
Yüreğimizi dağlar.
Ateş düştüğü yeri yakar.
Biri sönmeden
Gelir başka bir acı haber.
Çok seneler geçti
Hala kapatılamıyor o yaralar
Yok devletten başka devletimiz
Sitem edecek!

Yusuf Yılmaz