Otuz üç yıl oldu,açılan yaram kanıyor.
Ha bitti derken,bakıyorum şehit geliyor.

Sandık ki önceden,üç beş çapulcu satılmış.
Bilemedik önce,oysa kıvılcım atılmış.

Ne zaman ülkem yükselişe geçmiş şahlanmış.
Kahpe düşman,hemen dizime bir kurşun sıkmış.

Ya sağcı solcu,ya da alevi sunni demiş.
Ya da sen Kürtsün deyip fitne tohumu ekmiş.

Vatanımda kırdırırken yine, beni bana.
Kızmıyoruz hiç,görünmeyen hain düşmana.

Komşu ülkeleri yaktınız,ettiniz viran.
Bazı kürtleri ettiniz kendinize piyon.

Dedik kardeş,kanmayın sakın bu vampirlere.
Kuyuda kalırsın,güvenirseniz ipine.

Yaşamak varken yurdumda dostça kardeşane .
Düşmanla birlik olup ta, bu kahpelik niye.

Çanakkale’de bunlarla savaştık beraber.
İngiliz,Fransız, Çanakkale de ne işi var.

Bitmedi düşmanın emperyalist vahşi kini.
Bitti mi sanıyorsun haçlı seferlerini.

Ölen ya sensin dağlarda,ya da tabutta ben.
Kazanan kimdir bir bak,anlamıyorsan madem.

Görelim artık biz gerçek düşmanlarımızı.
Kapatalım hep kanayan yaralarımızı.

Kazanıyorken hep savaş baronları.
Dökülüyor neden,masumların al kanları.

Suçu aramayalım daima düşmanlarda.
Akıl vermiş Allah bize,kullanalım diye.

Ölürken fakir fukaramızın çocukları.
Kucağında oturur satılmışın piçleri.

Gördük nankör borazanın ağlayan halini.
Ödeyecek elbet hainliğin bedelini.

Ağıtlarımız acıyla yükselirken arşa.
Bölünmeyelim zalimlere,hep parça parça.

Ne fayda var ingiliz ,lordlardan,conilerden.
Gücümüz gelir birlik beraberliğimizden.

Bu gün yine ağladık,sekiz şehidimiz var.
Ağlayan hep biziz,sevinenler ise kimler.

Yine şehitler,yine kan damlıyor yüreğim.
Yardım et bizlere hep,güç ver,yüce Allah’ım