ben,
ne savaşçıyım ne de Tanrı
kılıcıda,
inançsızlığı kadar kör bir yabancı,
gidemediği uzaklar kadar yolcu
kalamadığı yarınlar kadar hancıyım





vurun,
önce surlarımdan
sonra kusurlarımdan beni
sınırsızlığıma sınır,
bulutsuzluğuma yağmur olun
ya da gölgelerinizi de alıp çekin gidin güneşimden






ben,
ne savaşçıyım ne de Tanrı
med-cezir düşlerimde giz,
göçebe sevişlerim kadar batağımda izim
hem celladı,
hem de giyotiniyim dilimde kurulan ecelimin





sürün,
süpürün şimdi beni sürgünü olduğum bu şehirden
ne özüme eş,
ne de közüme ateş olabildim zaten
savurun küllerimi şimdi göğümden denizlerime
ya da yosun bağlamış gözlerinizi çekin mavi yoksunu üzerimden





ben,
ne savaşçıyım ne de Tanrı
keskinliğim önce kendime sonra kalemimedir
inançsızlığım ise önce sevgisizliğe sonra kaderimedir
yazdıkça yazasım,
kazdıkça da kazasım gelir hiçliğimin en kifayetsiz piçliğine





beni yerde gökte aramayın boşuna
dedim ya,
ben ne savaşçıyım ne de Tanrı...

















ilhanaşıcıkasımikibinonyedi