DALGALAR
DALGALAR
O dalgalarla boğuşurum Gece rüyalarıma girer Kabusa dönüşür Korkularımla savaşırım Kan ter içinde uyanırım Dalgalar vurur kıyıya Alır götürür kum tanelerini Eritip yok eder Bulandırır denizi Dalgaların arasında Bir yumuşak solucan Takılır martının bacaklarına Yutar onu Ne canı var ki direnemez İner midesine Dalga taşlardan bir şey koparamaz Vurdukça taş sertleşir Hırçınlaşır köpükleşir Kudurmuş köpekler gibi Dalganın ne yapacağı belli olmaz Ne canlar ne yavrular yutmuştur Gidenler gelmemiştir Gemiler balıklara ev olmuştur Ah dalgalar Uzaktan ne şirin ne güzel görünürsün Gözüme vurunca rengin Göğü kıskandırırsın Ama Yanına varınca tuzludur suyun Denizin dalgasında Ne güzel yüzer balıklar Fakat hep hep bir birini yerler İnsana kötü örnek olurlar Çok şımardınız siz dalgalar Nice aşklara veda edildi Nice gönüller kırıldı kıyında Ben o sakin duruşuna çok aldandım Artık yanaşamam sana Yusuf Yılmaz |