Kalemimi Sakın Kırdırtma !!
Eskiden ne güzel sahip çıkardık sevdiklerimize.
Şimdi utandırıyorlar, Sevginle gömüyorlar yerin yedi kat dibine. Şiirler sahibini bulamıyor eğreti yetim dizelerde. Ölüm kokan mısralar dökülüyor artık şairin kalemine. Bir sevda var kalemimin tükenmez dediği yerde. Tükenmese de,bitmese de kan kusuyor, Sevginin olmadığı yerde. Kan kusa kusa hani kururmuş bir gün yürek. Ayrılık da sevdaya dahil derdi Atilla İlhan. Ölüm de dahildir aslında ayrılığa. Adı yaşayan,kendisi toprak kokan Bir sevdam var aşk mezarında. Ben aşkın mezarını sularken , Sen bana kalemimi sakın kırdırtma. Cansel Işık/Manyakaşkıngelini |