Su gibi aktı zaman erdim kırkıma işte
Yılları yıllarıma katarak geçti ömrüm
Ne bir bakışta sefa buldum ne de gülüşte
Kadere kaşlarımı çatarak geçti ömrüm

Biraz güldüysem belki daha fazla gözyaşım
Yorgun düştüm bu yaşta rahat etmedi başım
Bitti dediğim yerde yenilendi telaşım
Hüznümü yüreğime atarak geçti ömrüm

Keder dediğin şeyi ardardına ekledim
Hiç yalnız bırakmadım başucunda bekledim
Kimseye diyemeden hep koynumda sakladım
Sözlerimi dilimde yutarak geçti ömrüm

İsyan değil hallerim isyan görülür fakat
Kaderime razıyım ama umudum sakat
Felekten sille yedim eşim dostumdan tokat
Dertlerimin koynunda yatarak geçti ömrüm

Aldırmayı bıraktım, kibirli alkışlara
İçime kurşun gibi saplanan bakışlara
Imrenir durur oldum yuva kuran kuşlara
Yalnızlığın kolundan tutarak geçti ömrüm

Bakıyorumda şimdi ne çok boyun bükmüşüm
Yüzümde çizgilere bak erkenden çökmüşüm
Mutluluk kurâsında yanlış kartı çekmişim
Çileler deryasına batarak geçti ömrüm

Vedat ÜNAL/ÇORUM 2017