Sevdam gibi yüce,dünya kadar büyük müsün?
Yoksa gözümün dibinde, kibrit çöpü müsün?

Sevgimi sığdıramadım,sığmadı hiç kaba.
Bilmiyorum senin gönlün alır mı acaba?

Sevdamın meşalesi yanarken hep, en önde.
Yönünü kaybetmiş dünya,insanlık nerede?

Sallanırken bütün sevdalar, darağacında.
Celladı vefasızlık,vefanın uzağında.

Sevdalar masumdur,bil ki her kalbe uğramaz.
Vicdansız yüreklere,sevdalar asla sığmaz.

Acıyı hapsettin vefasız, sefil gölgene.
Anlamaz bilmezsin, acı çekenin hali ne.

Vefa heykeliydi dimdik,gerçekken sevdalar.
Oysa vefasızlarda sevdalar, üşür,titrer.

Vefanın kanatlarında yükselir, sevdalar.
Kaybolmamışsa,insanlarda erdemli hisler.

Gerçek sevda, su gibi insana hayat verir.
Sevda çekmeyenler, sevdasızlığı ne bilir.

Yordu, vefasızlarda,boşa vefa aramak.
Yüreği avucunda, yüzü hiç kızarmamak.