Kanayan Yaram
Ben mutluluğumu sende kaybettim.
Huzurumu, ömrümü senle harcadım. Seninle geçirdiğim yıllarıma acıdım. Gencecik ruhumu seninle yaşlandırdım. Gözlerine baktığımda zaman duruyor zannetmiştim. Meğer zaman, acı çekerken geçmezmiş. Bu kalbim seninleyken hep atar sanardım. Oysa senin acından can çekişirmiş. Beni ilk kez gördüğün gün en güzel gündü hani. Halbuki yalanmış, sevmemişsin azcık beni. Kaldıramıyorum bu yükü, tanımamışım hiç seni. Yetmedi mi çektiğim bunca acı, yakmadı mı kalbini. Şimdi başımı duvarlara da vursam yok fayda, Aşkını doya doya yaşayan yok mu hiç dünyada. Acı veriyor artık el ele yürüdüğümüz yollar da Senin ismin yazıyor, kalbimdeki kanayan yaramda. |
Şiiriniz çok güzeldi, yüreğinize sağlık, kaleminiz daim olsun...
................................... saygı ve selamlar..