Bazı insanlar bir anda hayatınıza girer ve o an her şeyiniz değişir..
...Devam edeceğim ...

Koşuyordum sağanak sağanak yağan yağmurun altından aldırış etmeden
Gözyaşlarım süzülürken yanaklarımdan gerisini hiç düşünmeden
Arkamda beni kovalayan biri yoktu belki ama
Yüreğimi kuşatmış hayal kırıklıkları vardı kenardan köşeden biriktirdiğim

İnsan kendinden,duygularından nasıl kaçabilir ki
Ruhunu kemiren o keşkelerden ya da geçmişinden
Her an yanındayken nasıl uzaklaşır gölgesinden
Sarsa da yüreğini sancı nasıl vazgeçer nefes almaktan

Yüreğinden akan acı yağmurlarına nasıl dur der
Gözyaşlarını nasıl gözlerinin kodesine hapseder
Duygularına nasıl pranga vurur
Nasıl susturur çığlık çığlığa feryat eden yüreğini

...

Yağmur dinmişti belki ama benim yüreğimdeki acı her an artıyordu
Yaşadıklarımı hazmedemiyordum,hava soğumuştu belki ama yüreğim daha soğuktu
Kustum bütün öfkemi gökyüzüne,yüreğimin yanık kokusu geldi burnuma
Sessizlik hakim olmasına rağmen çevremde,içimde fırtınalar kopuyordu

Bir el hissettim omuzunda,ağlama diyen
Deniz mavisi gözler gördüm arkama döndüğümde
Aklım başımdan gitmişti o an
Bütün acılar bir anlığına uçup gitmişti yüreğimden

Sildi gözyaşlarımı ve devam etti
Ağlama,ağlama solmasın gözlerinin yeşili dedi
Ben de sadece sustum,konuşmayı unuttuğumdan olsa gerek
O bana bakıyordu ben de ona

Başım döndü bir anda o tuttu beni
Gözlerim bir kere daha hapsolmuştu gözlerinde
İyi misin dedi ben de kafamı salladım yalnızca
Sonra kendimde bir cesaret bulup sen kimsin dedim...